การนั่งสมาธิ นั้นเป็นสิ่งที่ดีและเป็นสิ่งที่ทำให้เรานั้นมีสมาธิมากขึ้นในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการด้านใช้ชีวิต ด้านความคิด การมีสติในการที่จะทำอะไรต่างๆ ทำให้จิตใจของเรานั้นตั้งมั่นมีจิตที่ผ่องใสสงบสบาย และการภาวนาก็คือการทำให้ใจนั้นเที่ยงตรงต่อเหตุผล อรรถธรรม และรู้จักที่จะปฏิบัติต่อตนเองและหลายๆสิ่ง ไม่ยึดติดกับสิ่งต่างๆทำให้เรานั้นมีความสุขมีความสงบในการใช้ชีวิต
การที่เราแล้วจะนั่งสมาธิภาวนา ทำได้ไม่ยากก็แค่ให้เริ่มจากหาสถานที่ที่เป็นสงบ จากนั้นก็ให้เรานั่งเอาขาขวาทับขาซ้ายและมือขวาทับมือซ้าย จากนั้นก็ตั้งหลังให้ตรง ตั้งสติให้มั่น ไม่ก้มและไม่เงยหน้าทำตัวให้สบาย จะนั่งบนอะไรก็ได้ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้หรือแล้วแต่ตามสะดวก หากถ้าเรานั้นเริ่มต้นใหม่ๆก็อาจจะมีการที่ปวดขามากเป็นธรรมดา แต่ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าให้เรานั้นพยายามต่อสู้กับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น แต่ถ้าหากเรานั้นสู้ไม่ไหวจริงๆก็ให้เปลี่ยนท่าอิริยาบถหรือออกไปเดินจงกลมเพื่อผ่อนคลายก็ได้
เมื่อเรานั้นได้นั่งเข้าที่เรียบร้อยแล้วก็ให้เรากล่าวคำอธิษฐานภาวนา เป็นการบูชาพระพุทธเจ้า ผู้เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย บูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยให้เรานั้นก้าวตามดังนี้
“สาธุ ข้าพเจ้าจะนั่งสมาธิภาวนา บูชาคุณพระพุทธเจ้า บูชาคุณพระธรรม บูชาคุณพระสงฆ์ บูชาคุณบิดามารดา บูชาคุณครูอุปัชฌาย์อาจารย์ ตลอดจนผู้มีพระคุณทั้งหลาย ขอจงเป็นพลวปัจจัยแด่พระนิพพานของข้าพเจ้า และขอให้ข้าพเจ้ามีสติปัญญาเฉลียวฉลาด สามารถรู้แจ้งถึงพระนิพพาน เอาชนะกิเลสความไม่ดีทั้งหลายที่อยู่ภายในใจได้ตลอดกาลนานเทอญ”
หลังจากที่เรานั้นได้ทำการกล่าวคำอธิษฐานเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ให้เรากำหนดคำบริกรรมภาวนาพร้อมกับลมหายใจเข้าว่าพุท และหายใจออกโธ หายใจเข้าธัม หายใจออกโม หายใจเข้าสัง หายใจออกโฆ จากนั้นก็ให้รำลึกถึงคำบริกรรมภาวนา พุทโธ ธัมโม สังโฆ 3 รอบ จากนั้นก็ให้เรานั้นเอาคำบริกรรมภาวนา พุทโธ แต่เพียงแค่คำเดียว ตั้งสติไว้ที่ปลายจมูกของเรา ลมหายใจเข้าพุทธ คอร์ดลมหายใจออกโธ มันจะทำให้เรานั้นมีสติและมีจิตที่นิ่งกับการนั่งสมาธิ มีสมาธิในการที่จะทำสิ่งที่ทำอยู่นั่นเองค่ะ
และก็ให้เรานั้นมันกระทำบำเพ็ญอยู่เป็นประจำ ขาดเธอเราเริ่มทำ 2 ครั้งก็อาจจะทำให้จิตใจของเรานั้นสงบได้ยาก ควรที่จะทำเป็นประจำอยู่สม่ำเสมอจึงจะเกิดผลดีให้กับเรานั่นเองค่ะ
และหลวงปู่มั่นนั้นก็ได้สอนให้ใช้คำบริกรรมภาวนาปลดว่าพุทโธ ก็เผื่อว่าที่จะต้องการให้เรานั้นน้องเอาคุณของพระพุทธเจ้ามาไว้อยู่ที่ใจของเรา ธัมโม น้องเอาคุณของพระธรรมเจ้ามาไว้ที่ใจ ส่วนสังโฆ ต้นน้ำเอาคุณของพระสงฆ์สาวกผู้ปฏิบัติธรรมมาไว้ที่ใจ อย่างที่ว่าคือมีพระพุทธเจ้า พระธรรม รับพระสงฆ์อยู่ในใจของเรานั่นเองค่ะ
เมื่อเรานั้นจะเลิกจากการนั่งสมาธิภาวนาก็ให้เรานั้นยกมือพนมขึ้นระหว่างคิ้วตรงศีรษะ 1 ครั้ง และพร้อมกล่าวคำว่าสาธุภายในใจ จากนั้นก็ให้แผ่เมตตาให้กับตัวเอง อธิษฐานเสร็จก็แผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้กับผู้ที่มีอุปการะสรรพสัตว์ทั้งหลาย หรือเจ้ากรรมนายเวรตามดังนี้
“ด้วยอานิสงส์ผลบุญที่เกิดจากการนั่งสมาธิภาวนา ข้าพเจ้าขอแผ่ส่วนบุญไปให้แก่บิดามารดา ปู่ย่าตายาย ญาติพี่น้องทั้งหลาย มิตรสหายทั้งหลาย เทวาอารักษ์ทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย พระอินทร์ พระพรหม ยม ยักษ์ ครุฑ คนธรรภ์ กุมภัณฑ์ นาคทั้งหลาย รุกขเทวดา อากาศเทวดา ภุมเทวดา เปรต ผี อสุรกายทั้งหลาย สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั้งที่มีชีวิตอยู่และหามีชีวิตไม่ ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ อย่าได้มีเวรมีภัย อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย จงอยู่เป็นสุขเสมอเถิด ขอจงได้รับส่วนแห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้กระทำบำเพ็ญในครั้งนี้ด้วยเทอญ”
เห็นไหมการนั่งสมาธิบำเพ็ญภาวนานั้นไม่ได้เป็นเรื่องที่ยากอะไรเลยค่ะ เพียงแค่เรานั้นและสามารถควบคุมสมาธิสติของเราให้อยู่กับตนเองได้ เมื่อทำบ่อยๆจะเกิดผลดีกับคุณอย่างแน่นอนในหลายๆด้าน จะทำให้คุณนั้นเป็นคนใจเย็น มีสมาธิมีสติในการใช้ชีวิตหรือการทำอะไรต่างๆก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน การคิด การพูด ของคุณนั้นจะดีขึ้นอย่างแน่นอนเลยทีเดียวเชียว หากใครอยากลองนั่งสมาธิเป็นประจำก็เริ่มซะตอนนี้เลยนะคะ ค่อยๆนั่งไปเดี๋ยวก็ทำได้อย่างแน่นอน
ขอบคุณที่มา adchips.com
https://www.piteethai.com/content/5947/4-อย่าง-ชาวพุทธควรมีศรัทธาต่อศาสนาพุทธ
